Zrozumiesz Pismo Święte!

Słowo Życia przekazuje prawdy Nowego Testamentu w przystępny sposób, w języku zrozumiałym dla polskiego czytelnika XXI wieku.

Przez ponad dwadzieścia lat dużą popularnością cieszyła się w Polsce współczesna parafraza Nowego Testamentu o tym samym tytule. Obecne wydanie "Słowa Życia" jest kontynuacją tego projektu, ale stanowi zupełnie nowy przekład opracowany przez organizację Biblica w oparciu o zasadę ekwiwalencji dynamicznej, stosowaną w wielu współczesnych tłumaczeniach Pisma Świętego.

Wersja elektroniczna "Słowa Życia" wyróżnia się przyjazną i intuicyjna nawigacją, pozwalającą na wygodne poruszanie się pomiędzy księgami Nowego Testamentu oraz poszczególnymi rozdziałami.

Autorka opisuje wyobrażenia Sofii – upersonifikowanej Mądrości Bożej, charakterystyczne dla kultury duchowej wschodniego chrześcijaństwa, zwłaszcza zaś Bizancjum i obszaru Slavia Orthodoxa. Stara się znaleźć odpowiedź na pytanie, kim, zdaniem średniowiecznych twórców bizantyńskich i słowiańskich, była Mądrość Boża, ukazywana w żeńskiej postaci: czy mamy w jej przypadku do czynienia z symbolicznym przedstawieniem Boga (Chrystusa – Logosu lub Ducha Świętego) czy też z wyobrażeniem o drugiej, kobiecej naturze Stwórcy? Ukazuje miejsce, zajmowane przez Sofię w kulturze obszaru Slavia Orthodoxa. Analizie poddaje zatem wybrane zabytki średniowiecznego piśmiennictwa południowo- i wschodniosłowiańskiego: teksty, w których Mądrość Boża została utożsamiona z Chrystusem, skojarzona z Bogurodzicą lub też pojawia się jako byt autonomiczny, posiadający jednoznacznie kobiecą tożsamość. Ponadto porównuje ze sobą wielu przykładów ikonograficznych wyobrażeń upersonifikowanej Mądrości Bożej, pojawiających się na ikonach, miniaturach zdobiących rękopisy, mozaikach i malowidłach naściennych. Książka może spowodować lub utwierdzić w wierze wszystkich wątpiących.

Bliski Wschód jest dla wielu z nas interesujący tylko wówczas, gdy staje się miejscem nie do życia. Jakby nie było nic atrakcyjniejszego w krajobrazie niż kilka trupów i zgliszcza. Tymczasem Paweł Średziński napisał o Syrii takiej, jaką była kilkanaście lat temu. Choć pod rządami klanu Assadów, urodzonych satrapów i dzierżymordów, nigdy nie był to kraj nadzwyczaj przyjazny, oaza dobrobytu i spokoju, to prawdziwe piekło przyniosła mu ostatnia wojna. Czyta się książkę Średzińskiego jak wspomnienie z czasów przed ostateczną apokalipsą. Ale też - choć wszystko w niej to prawda, cała prawda i tylko prawda - jak historię alternatywną. Bo Syria mogłaby być inna. Nie jest, bo co kogo taka Syria obchodzi.

PAWEŁ SMOLEŃSKI, reporter, autor m.in. Oczu zasypanych piaskiem

"Już nigdy nie pojadę do Syrii" - deklaruje Średziński, a czytelnik zastanawia się, skąd ta pewność. Ale potem zanurza się w tę bardzo osobistą relację z całej dekady podróży nad Eufrat i już wie, że wcale nie chodzi o kraj, tylko ludzi, którzy stali się dla autora drugą rodziną. O dom, który - jak w wierszu Adonisa - opuściło już słońce, a teraz burzą go wiatr i huragany. Ale ta książka to również świadectwo tej straszliwie kulawej europejskiej perspektywy na historię. A przecież trzeba poznać syryjski czas przeszły, żeby mówić o Syrii w czasie teraźniejszym i przyszłym.

ADAM ROBIŃSKI, dziennikarz, autor m.in. Kiczery. Podróż przez Bieszczady

Syria. Przewodnik po kraju, którego nie ma to reportaż opowiadający o podróżach, które zajęły Pawłowi Średzińskiemu dziesięć lat życia. Do Syrii pojechał po raz pierwszy w 1999 roku, by wracać tam wielokrotnie. To reportaż szczególny, bo - siłą rzeczy - dokumentujący rozpad i znikanie. Piekło, jakie rozpętało się w tym kraju w 2011 roku, bo słowo "wojna" w tym przypadku to za mało, spowodowało, że z dnia na dzień zniknęły praktycznie z powierzchni ziemi miejsca tak bogate kulturowo i tak ważne dla cywilizacji jak Apamea czy Aleppo. Co pozostało? Syryjczycy wielu różnych wyznań i tradycji... Ludzie... I to o nich jest ta przejmująca opowieść... O tych, którzy w XXI wieku, w świecie pełnym bogactwa i pychy, zostali nędzarzami, ot tak, z dnia na dzień, bez własnej przecież winy... I opowieść to także o ich kraju, o świątyniach, bazarach, uliczkach i zaułkach, do których już nie wrócą, bo ich po prostu nie ma... Nie pozostał z nich kamień na kamieniu, pozostała pamięć... Syrię. Przewodnik po kraju, którego nie ma czyta się jednym tchem, jak wstrząsającą opowieść o tragedii i zagładzie, jaka dotknęła odległą w czasie cywilizację Inków. A przecież ta zagłada dzieje się tu i teraz, na naszych oczach...

"Syria jest najważniejszym miejscem na mapie mojego życia. Położona w centrum ważkich cywilizacyjnych wydarzeń, przechowywała w sobie niezwykłe skarby przeszłości. Była też domem wielu różnych mniejszości, chrześcijan, należących do najstarszych Kościołów chrześcijańskich, alawitów, jazydów. Bardzo trudnym do utrzymania. Wystarczył jeden podmuch. Jedna iskra. Ten dom, który był również moim domem, rozpadł się na moich oczach, jak domek z kart. O tym jego rozpadzie napisano już bardzo dużo. Jednak po polsku niewiele jest o Syrii, jaką była przed wojną. A to wiele nam wyjaśnia, jeżeli chcemy zrozumieć genezę syryjskiego konfliktu.

Zapraszam Was w podróż po miejscach, których już może nie ma. Do ludzi, których już w Syrii nie spotkacie.

Spisując moje syryjskie wspomnienia czułem się jak kronikarz zagłady pewnego unikalnego świata, którego piękno polegało na różnorodności. Jego urok łatwo było zeszpecić nienawiścią i pielęgnowaną od wieków dyskryminacją. Syria nie będzie już tym, czym była. Napisałem o tym, czym była dla mnie i będzie. Nawet jeśli jest już wyłącznie wspomnieniem.

Syria była też moim schronieniem. Uciekałem tam przed niepogodą codzienności i po jeszcze większych życiowych sztormach. Niestety. Już nigdy nie pojadę do Syrii. Zawsze będą za nią tęsknił. Za ludźmi i momentami, które razem sprawiły, że do Syrii wracałem, począwszy od mojej pierwszej wizyty w 1999 roku, do czasu, kiedy ten kraj wciąż trwał w pokoju. Kolejny wyjazd planowałem na rok, kiedy wybuchły niepokoje, torujące drogę straszliwej wojnie. Do Syrii już nie pojechałem i nie pojadę. Ostatni raz widziałem Syrię ze Wzgórz Golan, z terytorium kontrolowanego przez Izrael.

Teraz moja Syria jest w Melbourne, gdzie mieszkają Fahad i Iljas. W Poznaniu, gdzie żyje Michojel. Wszędzie tam, dokąd uciekli moi przyjaciele. I wśród tych, którzy zostali na Bliskim Wschodzie".

PAWEŁ ŚREDZIŃSKI

O AUTORZE

Paweł Średziński (ur. 1978 r.), doktor nauk humanistycznych, z wykształcenia historyk, dziennikarz i politolog. Od lat zajmuje się tematyką afrykańską i bliskowschodnią oraz ekologiczną. Laureat Stołka Roku "Gazety Wyborczej". Autor licznych publikacji poświęconych Afryce. Stały współpracownik "Nowej Konfederacji" i redaktor Afryka.org. Publikował również na łamach kwartalnika "Więź", "Gazety Wyborczej" i OKO.PRESS.

W jedenastym tomie serii Series Ceranea ukazują się polskie przekłady źródeł greckich do dziejów średniowiecznych doktryn dualistycznych na Bałkanach. Ta praca zbiorowa, rezultat starań filologa klasycznego, historyka i paleoslawisty, jest naturalną kontynuacją tomu pierwszego, zatytułowanego Średniowieczne herezje dualistyczne na Bałkanach. Źródła słowiańskie, a jednocześnie elementem długoterminowego projektu realizowanego w Ceraneum, w którym biorą udział specjaliści z Polski i zagranicy, poświęconego badaniom, edycji i komentowaniu greckich, słowiańskich i łacińskich źródeł do dziejów bałkańskiej heterodoksji.

*

Bracia, nie dawajcie naiwnie wiary tym bezbożnikom, gdy twierdzą, że wierzą w Ojca, Syna i świętego Ducha. Wszystkie sekty tak twierdzą, i paulicjanie, i reszta; ci tutaj niegodziwi bezbożnicy mają jednak własną trójcę, w którą wierzą. Ojcem mianowicie nazywają władcę ciemności, diabła, który upadł z niebios, jak wyznali oni sami i jak mówi Chrystus: Wy macie diabła za ojca; synem nazywają syna zatracenia, a Duchem - ducha zła. To jest trójca tych bezbożników, ją to wyznają i czczą; mienią się chrześcijanami nie od prawdziwego Chrystusa, Boga naszego, ale od Antychrysta.

Eutymiusz z klasztoru Peribleptos
Listy przeciwko fundagiagitom

W świecie obojętnym, a nawet przeciwnym prawdzie chrześcijańskiej, chrześcijanie powinni być przygotowani do przekazywania ponadczasowej wiary chrześcijańskiej. Ale jak rozmawiać z kimś, kto chce udowodnić, że się mylisz i nie akceptuje Biblii jako źródła autorytetu?

Taktyka uczy, jak z łatwością, a przy tym zgodnie z zasadami grzeczności manewrować w trakcie rozmów o wierze. Pokazuje, jak omijać pola minowe, powstrzymać natarcie, przejść z pozycji obronnych do ofensywy, a co najważniejsze - skierować myśli rozmówcy na Jezusa.

Greg Koukl pokazuje, jak:

• zręcznie kontrolować przebieg rozmowy
• stosować zasady racjonalnego rozumowania i jasnego myślenia
• odpierać poszczególne rodzaje ataków na wiarę
• przyjąć ujmujący, rozbrajający styl rozmowy wobec podnoszonych zastrzeżeń

Taktyka przedstawia plan gry, który pozwala przekazywać fascynującą prawdę chrześcijaństwa z pewnością siebie i w eleganckim stylu.

Gregory Koukl

Magister apologetyki i magister filozofii. Wykłada apologetykę chrześcijańską na Uniwersytecie Biola. Prowadzi też spotkania ze studentami na innych uczelniach. Od niemal 30 lat jest gospodarzem audycji radiowej. Założył organizację Stand to Reason (www.str.org), której przewodniczy. Na wszystkich polach działalności stara się przekonać słuchaczy, że "chrześcijaństwo jest warte uwagi".

Nie ma lepszej książki, która wkładałaby w ręce chrześcijan narzędzia do jasnego, merytorycznego, a jednocześnie pełnego szacunku dla innych myślenia.

Norm Geisler

Taktyka pozwala stać się skuteczniejszym ambasadorem Chrystusa.

William Lane Craig

Taktyka zrewolucjonizuje twoje rozmowy z niechrześcijanami.

Sean McDowell

Niniejsza pozycja jest must-have w biblioteczce każdego apologety.

ks. Rafał Pokrywiński

Seria Apologetyka

Objawienie jest niezmienne, ponieważ odsłania wieczne prawdy dotyczące natury Wszechświata, ludzi, a nade wszystko Boga. Zmienia się jednak kontekst intelektualny, społeczny i kulturowy, w którym rozbrzmiewa słowo Boga. Dlatego, by prawda chrześcijańska mogła być rozumiana, trzeba wyrażać ją i głosić wciąż na nowo. W niniejszej serii ukazują się książki prezentujące właściwe rozumienie i uzasadnienie wiary. Powstaje ona z myślą o każdym, kto chce poznać racjonalnie uzasadnione argumenty za prawdziwością objawienia.

SERIĘ OPRACOWUJĄ: Wydawnictwo W drodze, które od 1973 roku publikuje treści pomagające łączyć wiarę z codziennością. Fundacja Prodoteo, której misją jest propagowanie stylu życia opartego na wartościach chrześcijańskich, m.in. poprzez popularyzację wiedzy z zakresu apologetyki chrześcijańskiej i znajomości Pisma Świętego.

Robert A. Larmer w książce „Wiarygodność cudu” w błyskotliwy i przekonujący sposób uzasadnia twierdzenie, że filozoficzne odrzucenie a priori wiary w cuda to poważny błąd. Cud powinien - według Autora - zajmować centralne miejsce we współczesnych dyskusjach na temat Bożej sprawczości i działania w świecie. Tymczasem jest to temat często pomijany, traktowany jako coś kłopotliwego lub wręcz zabobonnego, kłócącego się z nowoczesną nauką. W rezultacie pojawia się pokusa odrzucenia koncepcji cudu jako nieistotnej dla wiary i życia duchowego. W odpowiedzi na te wątpliwości autor przeprowadza drobiazgowe badania i analizy dowodów wskazujących, że cuda miały miejsce w przeszłości i zdarzają się do dzisiaj. Publikacja, polemizująca z argumentem a priori sformułowanym przez Davida Hume’a, definiuje pojęcie cudu, analizuje rozważania o jego logicznej spójności i epistemologicznych wyzwaniach związanych z akceptacją występowania cudów. To obowiązkowa książka nie tylko dla filozofów, lecz także – dzięki przystępnemu wykładowi – dla każdego czytelnika zainteresowanego pogłębieniem swojej wiary. Publikacja została poprzedzona wstępem autora przygotowanym specjalnie do polskiego wydania.

Wiara w cuda nie jest dziś popularna, nawet wśród chrześcijan. Książka Roberta A. Larmera klarownie wyjaśnia, czym są cuda, oraz przekonująco obala zarzuty przeciw możliwości ich występowania. Pokazuje też, jak biblijne i współczesne świadectwa o cudach wspierają wiarygodność chrześcijańskiego teizmu.

prof. dr hab. Jacek Wojtysiak, Wydział Filozofii KUL

Jest to mistrzowskie dzieło, dojrzałe filozoficznie. Cierpliwy, skrupulatny i kompetentny Robert A. Larmer systematycznie rozbraja filozoficzne, teologiczne i naukowe argumenty przeciwko cudom. Uzupełnia swoją argumentację, aby wykazać, że teizm chrześcijański jest najlepszym wyjaśnieniem dobrze udokumentowanych biblijnych i współczesnych doniesień o cudach. Intelektualna uczciwość zmusi sceptyków do ponownego rozważenia swojego stanowiska. Gorąco polecam!

Angus Menuge, przewodniczący Evangelical Philosophical Society

Ta praca bardzo mi się spodobała i wiele z niej wyniosłem. Książka jest starannie zorganizowana, ściśle uzasadniona, niestrudzenie logiczna i angażuje do dyskusji szerokie grono partnerów. W sposób wyrafinowany, a jednocześnie przystępny dla osób niebędących specjalistami, posuwa naprzód dyskusję w kilku kluczowych kwestiach.

Craig S. Keener, Asbury Theological Seminary

Robert A. Larmer – kanadyjski profesor filozofii. W 1985 r. obronił doktorat na Uniwersytecie w Ottawie, a od 1986 r. pracuje jako wykładowca na Uniwersytecie Nowego Brunszwiku, gdzie obecnie kieruje Wydziałem Filozofii. Główne obszary jego zainteresowań i badań naukowych dotyczą koncepcji cudu, modeli Bożego działania, teorii inteligentnego projektu, filozofii religii, filozofii umysłu, relacji między wiarą a nauką oraz etyki pracy. Największy jego dorobek naukowy dotyczy badań związanych z koncepcją cudu, co zaowocowało kilkoma ważnymi książkami na ten temat („Dialogues on Miracle”, „Questions of Miracle”, „Water into Wine? An Investigation of the Concept of Miracle”). Opublikował też wiele artykułów naukowych w takich czasopismach, jak „Dialogue”, „Philosophia Christi”, „Religious Studies”, „Sophia” czy „International Journal for Philosophy of Religion”. Robert A. Larmer jest członkiem zarządu Canadian Philosophical Association oraz Evangelical Philosophical Society, a także prezesem Canadian Society of Christian Philosophers.

Seria Summa

Nazwa serii nawiązuje do tytułu dwóch wielkich dzieł świętego Tomasza z Akwinu, który koncentrował się na tym, że chrześcijaństwo nie podważa wartości poznania intelektualnego. Proponujemy czytelnikowi publikacje, których autorzy nie boją się rzeczowej dyskusji prowadzącej do wykazania prawdziwości chrześcijaństwa. Mamy nadzieję, że będzie to doskonała lektura i nieocenione źródło wiedzy dla tych, którzy szukają argumentów na rzecz chrześcijaństwa oraz wszystkich wątpiących, a nawet niewierzących. Ci ostatni znajdą okazję, by wypróbować swoją niewiarę.

To osobista historia nawrócenia Petera Hitchensa, brata znanego ateisty sceptyka, jednego z przedstawicieli nowego ateizmu – Christophera. Peter stracił wiarę jako nastolatek, ponieważ przeżył osobistą tragedię. Przepełniony gniewem i buntem spalił swój egzemplarz Biblii, przekonany, że uwalnia się od szkodliwej religii i rozpoczyna wyzwolone życie w prawdzie jako ateista. Jednak po wielu latach przemyśleń i doświadczeń w roli zaangażowanego po stronie lewicy korespondenta podróżującego po byłym bloku komunistycznym Hitchens stopniowo dochodził do wniosku, że ateizm nie tylko nie wytrzymuje logicznej krytyki, ale też stanowi jedną z najbardziej niebezpiecznych ideologii w historii ludzkości. Opisując swój powrót do Boga, Peter wspomina wydarzenia sprzed upadku komunizmu, którego był świadkiem, i przekonuje, że wiara jest najlepszym antidotum na prowadzący donikąd utopizm, gdyż zachęca ludzi do działania w przekonaniu, że istnieje Bóg i uporządkowany, celowy Wszechświat rządzony niezmiennym prawem.

Wspaniała odpowiedź wierzącego na książkę napisaną przez jego brata ateistę, Christophera Hitchensa, Bóg nie jest wielki.

Simon Hoggart, „The Guardian”, 27 marca 2010

Dogłębnie poruszająca opowieść o podróży do wiary, wpleciona w moralną i duchową historię XX wieku.

„The Church Times”, 18 czerwca 2010

Ta książka jest znakomitym, nieustającym sprzeciwem wobec agresywnego sekularyzmu, który przejmuje kontrolę nad naszą osłabioną kulturą.

Quentin Letts, „The Spectator”, kwiecień 2010

Autor demaskuje bezbożny utopizm, który przede wszystkim w Związku Radzieckim dał wyjątkowo potężną licencję tyranii.

Charles Moore, „The Daily Telegraph”, marzec 2010

Peter Hitchens

Brytyjski dziennikarz, publicysta i pisarz. Pisze felietony do „The Mail on Sunday” i prowadzi bloga w internetowym wydaniu gazety. Jako korespondent zagraniczny „Daily Express” relacjonował wydarzenia w państwach Europy Wschodniej, Somalii, Kanadzie, USA, na Haiti i Kubie, w Turcji, Chinach i Korei Północnej. Były rewolucjonista swój powrót do wiary przypisuje w dużej mierze doświadczeniu socjalizmu w praktyce. Obserwował aksamitną rewolucję w Czechosłowacji i rewolucję rumuńską. Na początku lat 90. spędził blisko trzy lata w Moskwie jako korespondent rezydent, opisując upadek Związku Radzieckiego. W latach 1993–1995 był korespondentem w Waszyngtonie. Mieszka z żoną Eve w Oksfordzie, mają trójkę dzieci.

Summa

Nazwa serii nawiązuje do tytułu dwóch wielkich dzieł świętego Tomasza z Akwinu, który koncentrował się na tym, że chrześcijaństwo nie podważa wartości poznania intelektualnego. Proponujemy czytelnikowi publikacje, których autorzy nie boją się rzeczowej dyskusji prowadzącej do wykazania prawdziwości chrześcijaństwa. Mamy nadzieję, że będzie to doskonała lektura i nieocenione źródło wiedzy dla tych, którzy szukają argumentów na rzecz chrześcijaństwa oraz wszystkich wątpiących, a nawet niewierzących. Ci ostatni znajdą okazję, by wypróbować swoją niewiarę.

Wyprawy krzyżowe są niezwykłym elementem dziejów Europy i świata. Są fenomenem swoich czasów, o tyle ciekawszym, że jego ideologiczne zręby pozostały żywe w kulturze Zachodu także w późniejszych czasach. Na dobrą sprawę przetrwały one do dziś w wersji przetworzonej przez historyczne uwarunkowania. Liczony na setki lat religijny konflikt pomiędzy chrześcijańskim Zachodem a muzułmańskim Wschodem stał się z czasem konfliktem o znacznie szerszym znaczeniu.
Walka, którą oficjalnie rozpoczęło wezwanie papieża Urbana w Clermont w 1095 r. przetrwała w świadomości ludzi jako starcie dwóch odrębnych cywilizacji. Cywilizacji o różnych mechanizmach kształtowania się struktur społecznych, kulturalnych i politycznych.
Także bohaterowie krucjat stali się w mentalności ludzi Wschodu i Zachodu czymś więcej. Krzyżowiec był bowiem bohaterem – męczennikiem, który opuszczał bezpieczne domostwo i narażał własne życie dla Chrystusa. Na fakt, że krzyżowiec czy pielgrzym był w społeczeństwie średniowiecznej Europy jednostką – kategorią społeczną – odrębną od innych ludzi, zwracał uwagę już wybitny historyk Jacques Le Goff. Także dżihadysta, obrońca wiary w kulturze islamu, urastał do rangi znacznie wyższej niż zwykły poddany muzułmańskich władców. Ta świadomość unikalnej wartości świętego wojownika przetrwała do dziś. O ile kultura Zachodu nie chełpi się już swoimi krzyżowcami, o tyle fundamentaliści muzułmańscy dalej gloryfikują swoich męczenników i postrzegają relacje Wschodu z Zachodem na płaszczyźnie rywalizacji z europejskimi i amerykańskimi „krzyżowcami”.
Czy wielowiekowy konflikt, który położył fundament pod dzisiejszy antagonizm miał swój początek właśnie w 1095 r.? Czy walka krzyżowców rzekomo w obronie grodu Chrystusa zawsze była walką religijną? Czy krucjaty są zjawiskiem dobrze nam znanym i nieskrywającym już żadnych tajemnic? Na powyższe pytania postara się odpowiedzieć ta właśnie publikacja oddawana w Twoje ręce, Szanowny Czytelniku.
Marcin Sałański

Wyprawy krzyżowe są niezwykłym elementem dziejów Europy i świata. Są fenomenem swoich czasów, o tyle ciekawszym, że jego ideologiczne zręby pozostały żywe w kulturze Zachodu także w późniejszych czasach. Na dobrą sprawę przetrwały one do dziś w wersji przetworzonej przez historyczne uwarunkowania. Liczony na setki lat religijny konflikt pomiędzy chrześcijańskim Zachodem a muzułmańskim Wschodem stał się z czasem konfliktem o znacznie szerszym znaczeniu.

Walka, którą oficjalnie rozpoczęło wezwanie papieża Urbana w Clermont w 1095 r. przetrwała w świadomości ludzi jako starcie dwóch odrębnych cywilizacji. Cywilizacji o różnych mechanizmach kształtowania się struktur społecznych, kulturalnych i politycznych.

Także bohaterowie krucjat stali się w mentalności ludzi Wschodu i Zachodu czymś więcej. Krzyżowiec był bowiem bohaterem – męczennikiem, który opuszczał bezpieczne domostwo i narażał własne życie dla Chrystusa. Na fakt, że krzyżowiec czy pielgrzym był w społeczeństwie średniowiecznej Europy jednostką – kategorią społeczną – odrębną od innych ludzi, zwracał uwagę już wybitny historyk Jacques Le Goff. Także dżihadysta, obrońca wiary w kulturze islamu, urastał do rangi znacznie wyższej niż zwykły poddany muzułmańskich władców. Ta świadomość unikalnej wartości świętego wojownika przetrwała do dziś. O ile kultura Zachodu nie chełpi się już swoimi krzyżowcami, o tyle fundamentaliści muzułmańscy dalej gloryfikują swoich męczenników i postrzegają relacje Wschodu z Zachodem na płaszczyźnie rywalizacji z europejskimi i amerykańskimi „krzyżowcami”.

Czy wielowiekowy konflikt, który położył fundament pod dzisiejszy antagonizm miał swój początek właśnie w 1095 r.? Czy walka krzyżowców rzekomo w obronie grodu Chrystusa zawsze była walką religijną? Czy krucjaty są zjawiskiem dobrze nam znanym i nieskrywającym już żadnych tajemnic? Na powyższe pytania postara się odpowiedzieć ta właśnie publikacja oddawana w Twoje ręce.

Najbardziej kontrowersyjna kwestia w badaniach nad chrześcijaństwem – czy Jezus zmartwychwstał w ciele? Do tej pory badacze, chcąc poprzeć swoje poglądy, koncentrowali się na prawdziwości relacji Nowego Testamentu o wydarzeniach, które miały miejsce po ukrzyżowaniu Jezusa.
Richard Swinburne w swojej książce stara się ustalić prawdę o Zmartwychwstaniu, co jednak wymaga według niego szerszego podejścia do natury Boga oraz do życia i nauczania Jezusa. Rozmyślania Swinburne’a z zakresu teologii naturalnej i świadectw historycznych oferują Czytelnikowi nowe i bardzo wnikliwe spojrzenie na największą tajemnicę chrześcijaństwa.

[...] prace Swinburne'a odznaczają się niezwykłą dokładnością metodologiczną i gruntowną znajomością nie tylko teologii i filozofii chrześcijańskiej, ale także współczesnych teorii naukowych, rozwijanych w dziedzinie fizyki, kosmologii i nauk biologicznych.

prof. Ireneusz Ziemiński, Kierownik Katedry Filozofii Współczesnej Uniwersytetu Szczecińskiego z opinii w sprawie nadania tytułu Doktora Honoris Causa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego Jana Pawła II

Richard Swinburne jest filozofem, członkiem Akademii Brytyjskiej. W latach 1985 - 2002 był wykładowcą filozofii religii na Uniwersytecie Oksfordzkim. Jest jednym z najbardziej wpływowych apologetów chrześcijańskich, autorem szeroko dyskutowanych książek z zakresu filozofii religii — m.in. trylogii dotyczącej teizmu (1977, 1979, 1981) oraz tetralogii dotyczącej doktryn chrześcijańskich (1989,1991,1994,1998). W książce „The Existence of God” Swinburne zaprezentował argument na rzecz istnienia Boga, którego konkluzja brzmi: „teizm jest bardziej prawdopodobny niż jego zaprzeczenie”. W 2015 r. na wniosek Rady Wydziału Filozofii Senat Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego Jana Pawła II nadał profesorowi Richardowi Swinburne'owi tytuł doktora honoris causa.

Seria Apologetyka

Objawienie jest niezmienne, ponieważ odsłania wieczne prawdy dotyczące natury Wszechświata, ludzi, a nade wszystko Boga. Zmienia się jednak kontekst intelektualny, społeczny i kulturowy, w którym rozbrzmiewa słowo Boga. Dlatego, by prawda chrześcijańska mogła być rozumiana, trzeba wyrażać ją i głosić wciąż na nowo. W niniejszej serii ukazują się książki prezentujące właściwe rozumienie i uzasadnienie wiary. Powstaje ona z myślą o każdym, kto chce poznać racjonalnie uzasadnione argumenty za prawdziwością objawienia.

SERIĘ OPRACOWUJĄ: Wydawnictwo W drodze, które od 1973 roku publikuje treści pomagające łączyć wiarę z codziennością. Fundacja Prodoteo, której misją jest propagowanie stylu życia opartego na wartościach chrześcijańskich, m.in. poprzez popularyzację wiedzy z zakresu apologetyki chrześcijańskiej i znajomości Pisma Świętego.

POMOC DLA TYCH, KTÓRZY CIĄGLE PRÓBUJĄ,
ALE NIGDY NIE CZUJĄ SIĘ „WYSTARCZAJĄCO DOBRZY”.
To książka dla chrześcijan, którzy zmagają się w swoim życiu z tkwiącym w nich głęboko kodem pisanych
i niepisanych reguł i wymagań, których niespełnienie rodzi w nich poczucie wstydu, poniżenia i ograbienia
z duchowej siły. Oto kilka ostrzegawczych znaków takiego stanu rzeczy:
- Wkładasz wiele wysiłku w życie duchowe, lecz jedynym rezultatem jest zmęczenie.
- Masz ciągłe poczucie winy, bo nie jesteś „wystarczająco dobry”.
- Nie potrafisz odpoczywać - nawet kiedy bardzo tego potrzebujesz.
- Masz wrażenie, że nie spełniasz stawianych ci wymagań.
- Chrześcijańskie życie nie przynosi ci już radości.
Jeśli obserwujesz takie znaki w swoim życiu, jest to książka dla ciebie. Jej autor nie napisał poradnika pt. „Jak
powinien się zachowywać chrześcijanin”. Gdyby własne starania mogły doprowadzić cię do zwycięskiego
życia, twoje imię już dawno zostałoby zapisane w Chrześcijańskiej Księdze Zasłużonych, prawda? Ta książka
pomoże ci w zdemaskowaniu kłamstw utrzymujących cię w kieracie zdobywania sprawiedliwości własnym
wysiłkiem. Pomoże ci też w odkryciu wolności, która kryje się w łasce ewangelii Jezusa Chrystusa. I wreszcie,
dzięki niej doświadczysz odpoczynku płynącego z poznania prawdy o tym, co Jezus dokonał dla nas przez krzyż.
W CZASACH, W KTÓRYCH WIĘKSZY NACISK POŁOŻONY JEST NA DZIAŁANIE, NIŻ NA POZNANIE
BOGA I JEGO ŁASKI, TA KSIĄŻKA WSKAZUJE DROGĘ KU WOLNOŚCI