Historia i współczesnosć bibliotek i archiwów w Polsce i na świecie. Jak powstały pierwsze archiwa i biblioteki? Dlaczego gromadzimy dane biblioteczne? Jak biblioteki wspierają rozwój kultury?

Ponad dziesięcioletnia obecność Polski w Unii Europejskiej stanowi doskonałą okazję do analizy i podsumowań całokształtu funkcjonowania Unii Europejskiej w strukturach, a także refleksji w zakresie wyzwań przed jakimi staje w dniu dzisiejszym. Rozszerzenie Unii Europejskiej stanowi obecnie wielkie wyzwanie dla wszystkich państw członkowskich, zarówno w wymiarze politycznym, społecznym, jak i gospodarczym. Kryzys ekonomiczny, polityczny i imigracyjny silnie wpłynął na społeczeństwa europejskie, powodując wzrost poparcia dla grup postulujących ograniczanie tendencji integracyjnych w ramach UE na rzecz decentralizacji, a w skrajnych przypadkach całkowitej dekompozycji jej struktur.

Rozważania specjalistów różnych dziedzin nt. etycznego ujęcia ekologii

Znakomici prawnicy i medioznawcy: Ksenia Kakareko, Jacek Sobczak, Tadeusz Kononiuk – autorzy książki pt. Fundamenty zawodu dziennikarza nie tylko wskazują w swej pracy na korzenie dziennikarstwa, ale porządkują wiedzę o nim, mówią o jego współczesnej kondycji. Powiedzieć o tej książce, że jest interesująca i potrzebna dla dziennikarzy oraz studentów dziennikarstwa to za mało. To prawdziwa BIBLIA – w najlepszym tego słowa znaczeniu – dla osób zajmujących się dziennikarstwem w czasach, gdy przestały się liczyć dobre obyczaje, rzetelne zbieranie materiału, informowanie, a górę biorą pośpiech, kompilatorstwo, niezdrowa konkurencja, uleganie przez dziennikarzy wpływom polityków. Autorzy w przystępny sposób omawiają problemy, z którymi nie umieją sobie poradzić dziennikarze, zagubieni we współczesnym świecie, niemający pojęcia jak odróżnić dobro od zła. To solidne studium prawno-medioznawcze oparte na bogatej literaturze przedmiotu, orzecznictwie sądowym, a przede wszystkim na praktyce i doświadczeniu zawodowym Autorów.

Prof. zw. dr hab. Kazimierz Wolny-Zmorzyński, Uniwersytet Śląski

Ochrona zdrowia i życia to problematyka, która zyskała na aktualności
bardziej niż kiedykolwiek. Ostatnie lata, w trakcie których jako społeczeństwo
przeżywaliśmy nieznany nam dotychczas czas pandemii COVID-19,
uświadomiły nam, jak istotne są prawa człowieka w zakresie ochrony zdrowia
i życia i jak nieocenioną rolę w takim okresie odgrywa państwo, pod warunkiem,
że wypełnia swe konstytucyjne zadania odpowiedzialnie i sprawnie.
Odpowiedzialne i sprawnie działające państwo jest w stanie opanować strach
i niepokój społeczeństwa i ochronić jednostkę przed skutkami pandemii,
tworząc tym samym poczucie bezpieczeństwa. Z drugiej strony jednostka,
ufając takiemu państwu, jest w stanie poddać się jego działaniom nawet za
cenę ograniczenia jej praw i wolności. To zadanie stoi przed władzami państwa
w każdym czasie, chociaż w stanach nadzwyczajnych nabiera szczególnego
zaznaczenia.
Odpowiedzialność państwa w obszarze ochrony zdrowia, zarówno w wymiarze
jednostkowym, jak i ogólnospołecznym ma swoje aksjologiczne i normatywne
zakotwiczenie w Konstytucji RP.

Il volume che presentiamo ai lettori tiene conto della complessità del fenomeno del conflitto e, nonostante le sfumature negative presenti nell’accezione comune del termine, mira a dimostrare la sua utilità come chiave di lettura di fenomeni di varia natura, come strumento per scoprire le variegate dicotomie della contemporaneità: il vecchio e il nuovo, il digitale e l’analogico, la tradizione e l’innovazione. La presente monografia dà spazio alle analisi del fenomeno in ottica interdisciplinare, raggruppate intorno a tre argomenti dominanti: la lingua, l’insegnamento e la letteratura, in cui il conflitto non viene percepito esclusivamente come una forza distruttrice, ma piuttosto come opportunità per nuove interpretazioni e riflessioni.

W świecie współczesnym nastaje coraz większe zrozumienie problemów
człowieka z niepełnosprawnością. Coraz większy postęp w zakresie wiedzy
humanistycznej i wiedzy medycznej przyczynia się do poznawania człowieka
z niepełnosprawnością i uwzględniania jego realnych i rzeczywistych potrzeb,
możliwości i ograniczeń. Zygmunt Bauman w swoich rozważaniach podkreśla,
iż obecność „obcych ponowoczesnych” nie jest już dziś problemem. Chodzi
więc o to, aby nie dążyć do wyeliminowania człowieka niepełnosprawnego,
ale żeby nauczyć się z nim żyć i aby jakość wspólnego życia była satysfakcjonująca
tak dla osób doświadczonych niepełnosprawnością, jak i zdrowych.
W obliczu trudnej i złożonej codzienności osób z niepełnosprawnością
pragniemy zaprezentować Czytelnikowi publikację, która z jednej strony
ukaże różne perspektywy doświadczania niepełnosprawności, przybliżając
zmagania z nią, z drugiej zaś wskaże praktyczne rozwiązania (szczególnie
w sferze edukacji i rehabilitacji) ułatwiające wejście i bycie w społeczeństwie.
Zebrane teksty dotyczą zarówno problematyki dorosłych osób z niepełnosprawnością,
jak również i dzieci.

I. Myśliwczyk, B. Antoszewska

Specjaliści różnych dziedzin nauki, medycyny, prawa, sztuki, literaturoznawstwa, filozofii, etyki, rozważają fenomen popularności postaci Dextera Morgana. To tytułowy bohater książki, a następnie serialu telewizyjnego, o analityku krwi, który nocami zamienia się w mściciela i zabija innych zbrodniarzy, którzy umknęli wymiarowi sprawiedliwości.

Słowo wstępne
Jedzenie to jedna z potrzeb podstawowych człowieka, potrzeba naturalna, element biologii. Jednakże, poza sytuacjami ekstremalnymi, to, co jemy, jak to czynimy, stanowi wynik kulturowych, a zatem arbitralnych rozstrzygnięć. Tradycyjnie człowiek odżywiał się w taki sam sposób jak pozostali członkowie grupy czy warstwy społecznej, do której przynależał i z którą się w pełni identyfikował. Można przyjąć, że w obrębie takiej grupy wszyscy jadali podobnie, jeśli nie tak samo, a różnice wynikały jedynie z zamożności jednostek czy rodzin i to jedynie w przypadku, gdy logika kulturowa takie zróżnicowanie dopuszczała. Jakkolwiek definiowana kulturowo dieta czerpała z dość wąskiej grupy lokalnych i najczęściej sezonowych produktów.
Obecnie bogate społeczeństwa późnokapitalistycznego, ponowoczesnego Zachodu stają wobec sytuacji nadmiaru ogólnodostępnych produktów spożywczych, a co równie istotne – nadmiaru form ich konsumpcji. Preferencje co do samych produktów, jak też sposobów ich przygotowania i spożywania, w nieporównywalnie większym stopniu są dziś efektem panujących mód, ideologii, przewartościowań religijnych czy światopoglądowych, jakim poddają się jednostki (bądź są im poddawane) w ramach swojego życia.
W upowszechnianiu tych kulturowych wzorów (stylów życia), „filozofii” odżywiania się, konkretnych produktów i potraw pierwszoplanową rolę odgrywają media. Główny temat niniejszego opracowania stanowi zatem nie tyle jedzenie ani nawet zwyczaje żywieniowe, ale ich medialny wizerunek i oprawa. Uznaliśmy, że takie właśnie przemieszane, nieortodoksyjne spojrzenie na kulturę poprzez jej medialny obraz daje szansę poszerzenia obszarów badawczych antropologii kulturowej, medioznawstwa czy socjologii, skorzystania z innego rodzaju źródeł czy zestawu narzędzi interpretacyjnych.

Piotr Łuszczykiewicz
Okruchy i okruszki (PRL-owskiej) codzienności /fragment/
Książek ze wspomnieniami z życia w minionym systemie ukazało się bez liku.
Eksplorujący ów temat autorzy poruszali się po różnych piętrach swojej egzystencji:
zawodowej, prywatnej, a nawet bardzo intymnej. Odmienne również były ich
oglądy – od zaangażowanych w reżim, przez sprzyjające mu mniej lub bardziej,
niezaangażowane, aż do radykalnie opozycyjnych. Opisy te miały rozmaite – by
tak rzec – ramy kompetencyjne: bywały naukowe, leksykonowe, popularyzujące,
koniec końców na wskroś osobiste i pozbawione aspiracji do jakichkolwiek
uogólnień. Obok wyznań polityków i działaczy, koncesjonowanych PRL-owskich
celebrytów, ludzi jakoś tam rozpoznawalnych pojawiały się publikacje lub antologie
z głosami osób bez publicznych nazwisk, pochodzących ze wszystkich kręgów
społecznych. Chęć opowiedzenia o sobie, zwłaszcza o własnej młodości, jest
bowiem przemożna i trudno ją powstrzymać, jeżeli nadarzy się okazja. Nie trzeba,
notabene, szukać dowodów w księgarniach czy bibliotekach, wystarczy posłuchać
rozmów, a może raczej monologów przy wspólnym stole, jednoczącym najmniejszą
nawet wspólnotę, przekraczającą choćby o jedną osobę wymiar małżeńskiego
lub partnerskiego związku.

Publikacja w ujęciu holistycznym omawia prawa człowieka w aspekcie teoretycznym i praktycznym

Prawa człowieka stały się jedną z najważniejszych dziedzin dyskursów akademickich i prawno-polityczno-kulturowych współczesnych czasów. Międzynarodowe normy i regulacje dotyczące praw człowieka często zostają odmiennie interpretowane, zniekształcane, a nawet zakwestionowane przez rządy, organizacje międzyrządowe w różnych kontekstach regionalnych, krajowych i lokalnych. Takie zróżnicowanie w percepcji i zakresie zaangażowania się w prawa człowieka wskazuje poniekąd ich potencjał jako narzędzia zarówno prawnego, jak i społeczno-politycznego. Jednocześnie w tym kontekście zauważamy, że istnieje pilna potrzeba konstruktywnego dialogu międzykulturowego uwzględniającego alternatywną percepcję praw i wartości.

/Wstęp – fragment/

Ciemna liczba przestępstw zawiera te czyny kryminalne, którą są poza oficjalnymi
danymi na temat przestępczości. Nie zgłaszają przestępstw ofiary, które boją się zawiadomić
Policję, bo czują strach przed reakcją sprawcy. Strach działa na nie paraliżująco.
Dzieje się tak w wyniku stosowania przez sprawców różnego rodzaju przemocy, a także
gróźb i szantażu. Pokrzywdzeni obawiają się też tego, że organy ścigania nie pomogą
rozwiązać problemu, zwłaszcza jeśli już w przeszłości osoby te nie otrzymały pomocy
służb mundurowych przy zgłaszaniu naruszeń prawa. Czasami pokrzywdzeni nie
zgłaszają z powodu poczucia wstydu, braku wsparcia bliskich i wsparcia społecznego.
Nie złożą oficjalnego zawiadomienia, kiedy nie znają przepisów i procedur, a sytuacja
ich przerasta. Nie zgłaszają, kiedy uczynić tego nie mogą. Dotyczy to przestępstw
przeciwko życiu, kiedy ofiara jest osobą zaginioną, a w rzeczywistości stała się ofiarą
zabójstwa, zaś ciało sprawa ukrył. Nie może także zgłosić faktu pokrzywdzenia osoba
fizycznie do tego niezdolna z powodu działań sprawcy bądź zastraszona tak bardzo, że
nie jest zdolna do obrony.

Kryminalistyka - z różnych punktów widzenia, omawiana przez praktyków i teoretyków, wybitnych specjalistów.

• Cena 53,00-

Redakcja naukowa: Joanna Taczkowska-Olszewska, Monika Nowikowska, Agnieszka Brzostek

Problematyka ochrony danych osobowych jest niezwykle interesująca, a zarazem aktualna w realiach współczesnego społeczeństwa informacyjnego. Zamieszczone w książce artykuły dotykają niezwykle ważnych i jednocześnie interesujących z jurydycznego punktu widzenia problemów współczesnego świata, zagadnień fundamentalnych dla ochrony praw i wolności jakimi są m.in. swoboda komunikowania, wolność wypowiedzi, a z drugiej strony, ochrona prywatności, prawo do zapomnienia, bezpieczeństwo publiczne. Wspólny mianownik dla prowadzonych analiz stanowią: zagadnienie ochrony danych osobowych oraz reforma dokonana przez uchwalenie rozporządzenia (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. tzw. RODO. Oddawana do rąk Czytelników książka przedstawia wielość aspektów ochrony danych osobowych regulowanych polskim i europejskim ustawodawstwem, identyfikuje zagrożenia związane z naruszeniem danych osobowych w działalności organów władzy publicznej, jak również zawiera przydatne informacje o sposobach uchylania istniejącego ryzyka naruszenia danych osobowych.

Oddawana do rąk czytelników publikacja stanowi zbiór opracowań poświęconych wielowątkowym problemom, jakie pojawiły się na tle pandemii COVID-19. W artykułach składających się na monografię zajęto się całym wachlarzem problemów natury prawnej wywołanych wirusem SARS-CoV-2. Zebrane teksty odnoszą się zarówno do problematyki prawa unijnego, jak i konstytucyjnego, administracyjnego, karnego, a także prawa pracy i ochrony danych osobowych, przy czym poruszono również dylematy praw człowieka w walce z pandemią na Ukrainie. Wychodząc od analizy aktów normatywnych, autorzy podejmują problemy związane nie tylko z prawem medycznym, lecz także z odziaływaniem rozwiązań normatywnych na życie społeczne.
Prof. dr hab. Monika Urbaniak
Uniwersytet Medyczny im. Karola Marcinkowskiego w Poznaniu

Pandemia, epidemia, koronawirus, COVID-19 – od paru miesięcy te słowa
budzą we wszystkich strach, wyzwalają poczucie lęku i samotności. Prawie każdy
czuje się osamotniony na swoistym polu walki z tym z pozoru niewidocznym wrogiem.
Samotność, jak pisze Wojciech Kuczok w swojej książce Poza światłem, „jest
wyborem, osamotnienie to wyrok. Człowiek wybierający samotność jest pogodzony
ze sobą, ze światem, ze sobą w świecie; człowiek skazany na osamotnienie ma w sobie
przeszkodę, której nie potrafi przezwyciężyć. Samotnik z wyboru może przestać
nim być w każdej chwili; człowiek osamotniony jest bezradny wobec dojmującego
poczucia” [1]. Niby podejmowane są różne działania wspierające pracowników
ochrony zdrowia i każdego Polaka w tej walce, pojawia się coraz więcej sprzętu,
testów, pieniędzy przekazywanych na ten cel, coraz więcej osób zdrowieje, ale i coraz
więcej zakaża się i umiera. W internecie szerzą się jednak plotki o licznych publikacjach,
takich jak np. kryminał Oczy ciemności Deana Koontza, w których autor
(już w 1981 r.) przewidział pojawienie się wirusa Wuhan-400, wyprodukowanego
w tajnym laboratorium biologicznym w Wuhan, który umożliwił zniszczenie populacji
całych miast i śmierć zarażonego człowieka w ciągu następnych 24 godzin.
Takie i podobne newsy dodatkowo wzmacniają panikę. Boją się bowiem wszyscy,
również pracownicy ochrony zdrowia, będący na pierwszej linii frontu. Mimo że
każdy z nich wybierał swój zawód świadomie, wiedząc, że istnieją epidemie i że będą
musieli stawić im czoła, oni boją się zakażenia tak samo jak każdy, a może nawet
i bardziej, bo wiedzą, że nie zawsze są odpowiednie procedury, wystarczająca ilość
leków, sprzętu i wielu innych rzeczy. Są przecież codziennie świadkami tragedii na
oddziałach w szpitalach, widzą trud swoich kolegów i coraz częściej zadają sobie
pytanie o granice poczucia odpowiedzialności, etyki. Boją się także zwykli Polacy.
Pandemia/epidemia sprawiła bowiem, że każdy musi spędzić więcej czasu w domu.
Nie można chodzić do szkoły, nie wszyscy mogą pójść do pracy, odwołano imprezy
masowe, zamknięto kina i teatry, kawiarnie i restauracje, granice, przestały latać do
Polski samoloty zagraniczne i nie przyjeżdżają pociągi. To wszystko zmusiło ludzi
do zmiany trybu życia, rezygnacji z większości kontaktów ze światem.

Publikacja dwujęzyczna

Z recenzji
(…) W pracy z powodzeniem zastosowano technikę autoetnografii (autorefleksji), jedną z nowszych metod badawczych, która łączy doświadczenie badacza z autobiograficzną formą opowieści z odbytej naukowej podróży. (…) Proponowany tekst zaliczyć można do gatunków pośrednich między sprawozdaniem a szkicem reportażowym, czyli jest to typowy feature (vide: Kazimierz Wolny-Zmorzyński, Reportaż – jak go napisać?, Warszawa 2004, s. 129–138).
Prof. dr hab. Kazimierz Wolny-Zmorzyński, Uniwersytet Śląski

(…) Esej Między kropkami jest istotnym przyczynkiem do poznania częściowego choćby obrazu australijskiej Polonii i zapisem choć naprędce zebranych, to jednak uporządkowanych okiem badaczki i reporterki wrażeń z tego wielkiego kraju. Dowodzi również zmysłu uważnej, nie bezkrytycznej obserwatorki. Wielkopolska, w tym również UAM, posiada pewne tradycje w refleksji nad Australią i jej problemami. Spod ręki tutejszego, już śp. Prof. Wiesława Olszewskiego, wyszła synteza dziejów z serii Ossolineum, no i stąd wywodził się Paweł Edmund Strzelecki. Doktor Magdalena Zdrowicka-Wawrzyniak w skromny sposób dołącza do niewielkiego grona osób zajmujących się krainą NIGDY-NIGDY, do której chcieliby zapewne powrócić i przechrzcić na ZAWSZE-ZAWSZE, ze względu na posiadany czar przez odległą, ale i bliską sercom Australię.
Prof. UAM dr hab. Michał Jarnecki

Autorzy publikacji, medioznawcy, pranicy, politolodzy, podejmują rozważania na temat tego, czy media obiektywnie przekazują czy też zniekształcają rzeczywistość.